كلمنى وكلمته
كلمنى وكلمته
بقلم/سميه نور الدين
كلمنى وكلمته….. سمعنى وسمعته.
..فى صوته شجن غريب
شدنى لبحوره …رغم إنه بعيد
عرفت إنه فريد من نوعه
كان بيرسم القسوه بيدارى بيها الحنيه
وعايش أيام صعبه ساكنه روحه وكيانه
ورغم جروحه وأحزانه
فاتح الباب بيعلم دى وديا….
يهرب من الحب وأيامه….
يهرب لوخبط على بابه. ..
ماحب قديم ساكن روحه وكياله
مش قادر يتحرر منه
ولاحتى يتكلم عنه ….
.ماهو مدبوح ذى الطير
كا بيحب من قلبه
كان فاكرها شجره ها تضلل
عليه من حراره الشمس ها تحميه
كان فاكرها سكن وبيت ليه
كان فاكرها صابره وعفيفه
تشد الحيل لو الزمان مال بيه…..
كان فاكرها ها تصحى الفجريه
تصلى وتدعيله….
بس ياعينى غدرت بيه…..
بدل ما تكون حبل يشده
وينجيه ويقويه…..جوه البير ورمت بيه
وأنا قاعده أزرف دم عليه
ماهو صديقى اللى بيعلمنى
وهو الحيط اللى بتسند عليه
شد عودى ومسح دمع خدودى
رغم إنى عمرى ماشفته فى يوم
بس صوته بيجرى فى دمى
وبحس بيه. ..ما أنا ذيه ياما
الأيام رمتنى فى حضن الليل
وخدت منى كتير كتير.
ومن هنا ومن منبرى با أقوله
كل الخير اللى انا فيه يرجع ليه
يرجع ليه…وعمرى فى يوم ما أغدر بيه. ماهوه القلم اللى بكتب بيه… كلمنى وكلمته وسمعنى وسمعته هوه صديقى اللى بحكى عليه
